Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Duo Reges: constructio interrete.

Ille incendat?: Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.
In schola desinis.: Scrupulum, inquam, abeunti;
Bork: In schola desinis.
Bork: Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.
Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.
Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.
Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta.
Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est.

Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.

Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere?
Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.
At ego quem huic anteponam non audeo dicere;

Negarine ullo modo possit numquam quemquam stabili et firmo et magno animo, quem fortem virum dicimus, effici posse, nisi constitutum sit non esse malum dolorem?

Sit enim idem caecus, debilis.

Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Sed quae tandem ista ratio est? Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Quis est tam dissimile homini. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum?

Ut enim qui mortem in malis ponit non potest eam non timere,
sic nemo ulla in re potest id, quod malum esse decreverit,
non curare idque contemnere.

Quid de Pythagora?